φακοτρίβων

ὁ, Α

αυτός που τρίβει, που κοπανίζει φακές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φακός + τρίβων, μτχ. τού ρ. τρίβω «κοπανίζω, μεταβάλλω σε σκόνη»].